صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۲۳۳: مرا از تیره بختی شکوه بیجاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا از تیره بختی شکوه بیجاست که عنبر نیل چشم زخم دریاست ز دلتنگی، سواد دیده مور مرا پیش نظر دامان صحراست خمار نامرادی هوش بخش است شراب کامرانی غفلت افزاست نباشد قانعان را درد نایافت دل خرسند را جنت مهیاست چو مرجان رزق ما خون است، هر چند عنان بحر در سرپنجه ماست جهان در دیده اش آیینه زاری است به نور عشق هر چشمی که بیناست بر آن صاحب سخن رحم است صائب که دخلش منحصر در دخل بیجاست! صائب تبریزی