صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۲۱۶: مژه ام جلوه گاه پروین است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مژه ام جلوه گاه پروین است گل خورشید طلعتان این است سیب غبغب اگر به دست افتد بهتر از صد انار یاسین است کی توانی سبک به منزل رفت؟ سنگ راه تو خواب سنگین است همه شب همچو دسته سنبل خواب آشفته ام به بالین است سنگداغ فروغ چهره اوست کوه طوری که کوه تمکین است می کند چهره ای، نگاه مرا گل رویش ز بس که نگین است شعر صائب نمی شود کاسد همه وقت این متاع شیرین است صائب تبریزی