صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۲۰۵: در وطن جوهر سخن خوارست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در وطن جوهر سخن خوارست در نگین نام رو به دیوارست در غریبی کند سخن شهرست گل نمایان به طرف دستارست نیست از جذب کهربا نومید کاه هر چند زیر دیوارست بر ندارد کسی که بار از دل دیدنش بر دل جهان بارست پاس رخسار گلعذاران را عرق شرم، چشم بیدارست بیکسان را غمی نمی باشد غم عالم به قدر غمخوارست دل عاشق کجا و کعبه و دیر؟ کودک شوخ، خانه بیزارست هر بلندی که آخرش پستی است پیش صاحب بصیرتان دارست مور تلخی نمی کشد صائب خاک بر قانعان شکرزارست صائب تبریزی