صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۱۶۱: در روی زمین یک سر پر شور نمانده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در روی زمین یک سر پر شور نمانده است ته جرعه ای از کاسه منصور نمانده است زنگار گرفته است دل اهل جهان را در آینه هیچ نظر نور نمانده است زان مصر حلاوت که شکر بود غبارش امروز به جز نقش پی مور نمانده است پیمانه ارباب تنعم شده لبریز آوازه ای از کاسه فغفور نمانده است از تلخی دشنام برون رفته حلاوت نزدیکی دل با نگه دور نمانده است زان شهد که سرمایه شیرینی جان بود صائب به جز از نشتر زنبور نمانده است صائب تبریزی