صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۱۵۶: روزم سیه از پرتو آن چشم سیاه است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روزم سیه از پرتو آن چشم سیاه است کز چین جبین سلسله جنبان نگاه است خمیازه گل وقت سحر بی سببی نیست غفلت نکنم، در خم آن طرف کلاه است بر داغ سیه روزی عشاق ببخشای شکرانه آن رو که ولی نعمت ماه است غربت مپسندید که افتید به زندان بیرون ز وطن پا مگذارید که چاه است هر چند که از زلف تو یک پیچ نمانده است در سینه من مایه صد سلسله آه است بر خانه من سیل حوادث نکند زور همواری من دشت صفت پشت و پناه است پشت لب پیمانه ما سبز شد از زهر آن ساقی بیرحم همان تلخ نگاه است صائب عجبی نیست گر آرام ندارم خاکستر من در گرو صرصر آه است صائب تبریزی