صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۱۴۹: چشمی که نظرباز به آن طاق دو ابروست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشمی که نظرباز به آن طاق دو ابروست دایم دو دل از عشق چو شاهین ترازوست بی نرگس گویا، به سخن لب نگشاییم ما را طرف حرف همین چشم سخنگوست بس خون که کند در دل مرغان چمن زاد این حسن خداداد که با آن گل خودروست در پرده بینایی من نقش دویی نیست هر داغ پلنگم به نظر دیده آهوست تا غنچه نگردیم دل ما نگشاید در خلوت ما رطل گران کاسه زانوست در روز به مجلس مطلب دختر رز را صحبت به شب انداز، که صحبت گل شب بوست صائب چه خیال است که از سینه کند یاد؟ هر دل که گرفتار در آن حلقه گیسوست صائب تبریزی