صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۱۴۶: سبزی که سیاه است ازو روز من این است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سبزی که سیاه است ازو روز من این است سروی که منم فاخته اش این نمکین است زان شمع نسوزم که ز فانوس حصاری است گرد سر آن شمع که در خانه زین است در جبهه من شعله فطرت بتوان دید چون تیغ عیان جوهرم از چین جبین است در خانه آیینه چه حاجت به چراغ است؟ بر سینه من داغ نهادن نمکین است بگذار که صائب ز لبت کام بگیرد امروز که کنج دهنت بوسه نشین است صائب تبریزی