صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۱۴۱: محو رخ زیبای تو فارغ ز جهان است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
محو رخ زیبای تو فارغ ز جهان است بیداری حیرت زدگان خواب گران است پوشیدن چشم از دو جهان سود نبخشد مادام که دل در بر سالک نگران است تا دست برآورده ام از خرقه تجرید بر پیکر من بند قبا بند گران است پیداست چو ابر تنک جلوه خورشید در پرده چشمی که خیال تو نهان است چون سیل، طلبکار ترا سنگ ملامت در قطع بیابان طلب، سنگ فسان است در مشرب من خلوت اگر خلوت گورست بسیار به از صحبت ابنای زمان است صائب مکن اندیشه جان در سفر عشق کاین مرحله را ریگ روان خرده جان است صائب تبریزی