صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۱۰۰: چون گوشه کلاه به پروانه نشکنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون گوشه کلاه به پروانه نشکنم؟ داغ از میان سوختگان دست من گرفت از چاک پیرهن چه قدر وا شود دلش؟ دستی که فال عیش ز چاک کفن گرفت در نار باغ سینه حلاوت نمانده است امروز دست ازوست که سیب ذقن گرفت در سنگلاخ دهر چه پاسخت کرده ای؟ آیینه روشنی ز جلای وطن گرفت صائب همین بس است که در سلک شاعران طالب نمی کند به سخن های من گرفت کلکم به یک صریر سواد سخن گرفت بلبل به زور ناله سراسر چمن گرفت صائب تبریزی