صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۰۹۸: دل را ز ما به حسن ادا می توان گرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل را ز ما به حسن ادا می توان گرفت زاندک توجهی دل ما می توان گرفت خود را چو شبنم گل اگر جمع کرده ای از خاکدان دهر هوا می توان گرفت در کشوری که حکم قناعت بود روان از خاک، فیض آب بقا می توان گرفت چون ماه نو تواضع اگر خوی خود کنی آفاق را به قد دو تا می توان گرفت قانع شوی به عبرت اگر همچو عاقلان از روزگار سفله چها می توان گرفت زاهد به جوی شیر دهد زهد خشک را آسان ز دست کور عصا می توان گرفت چون سایه بس که دولت دنیاست هیچ و پوچ با مشتی استخوان ز هما می توان گرفت صائب تلاش کن گروی از حیات گیر ورنه عنان عمر کجا می توان گرفت؟ صائب تبریزی