صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۰۷۸: دل کار خود به دامن پاک دعا گذاشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل کار خود به دامن پاک دعا گذاشت اغیار را به باطن مهر و وفا گذاشت ناخن شکست و سینه همان برقرار خویش فرهاد رفت و کوه الم را به جا گذاشت خضری که خار از قدم سعی می کشید پای به خواب رفته ما را حنا گذاشت دیگر به خاک پای تو دست که می رسد؟ صد سرمه خط به کاغذ این توتیا گذاشت روزی که عشق سلسله جنبان زلف شد زنجیر جای کفش مرا پیش پا گذاشت صائب گلی نچید ز شکر لبان هند روز بدی قدم به دیار وفا گذاشت صائب تبریزی