صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۰۷۳: ما را زبان شکوه ز جور زمانه نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما را زبان شکوه ز جور زمانه نیست یاقوت وار آتش ما را زبانه نیست با قد خم کسی که شود غافل از خدا در خانه کمان، نظرش بر شانه نیست افغان که ناله من برگشته بخت را در گوش خوابناک تو ره چون فسانه نیست حسن تو منتهی شده و صبر من تمام تنگ است وقت ما و تو، جای بهانه نیست گر جرم من ز ریگ روان است بیشتر شکر خدا که رحمت حق را کرانه نیست چون چشم وا کنم، که به وحشی غزال من مد نگاه گرم، کم از تازیانه نیست شرب مدام، زندگی جاودان بود آب حیات، غیر شراب شبانه نیست از موج، تازیانه گلگون می بس است حاجت به ساز کردن چنگ و چغانه نیست افسردگی زم و زمان را گرفته است فرقی میان پیر و جوان زمانه نیست قانع به خاکساریم از اوج اعتبار صائب به صدر، چشم من از آستانه نیست صائب تبریزی