صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۰۶۵: سر رشته امید ز رحمت گسسته نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سر رشته امید ز رحمت گسسته نیست تا لب گشاده است در توبه بسته نیست گر محتسب شکست خم میفروش را دست دعای باده پرستان شکسته نیست نتوان مرا دگر به فسون رام خویش کرد مرغ ز دام جسته من چشم بسته است چون نوبت نگاه رسد خسته می شود چشمت که در شکستن دل هیچ خسته نیست بنمای یوسفی که درین قحط سال عشق بر چهره اش غبار کسادی نشسته نیست مویی دم ز فکر دهان و میان او هر چند در تصور او هیچ بسته نیست آنجا که برق غیرت عشق است نامه سوز هر قاصدی که پی نکنی، پی خجسته نیست صائب برو به کوی خرابات فرش شو کانجا به غیر توبه کسی دلشکسته نیست صائب تبریزی