صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۰۴۸: داغم چو آفتاب سیاهی پذیر نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
داغم چو آفتاب سیاهی پذیر نیست چون صبح چاک سینه من بخیه گیر نیست این شکر چون کنیم که پهلوی خشک ما در زیر بار منت نقش حصیر نیست فکر کمین مکن که تماشایی ترا پای گریز چون هدف از پیش تیر نیست آیینه ای کجاست که بر کور باطنان روشن شود که طوطی ما را نظیر نیست در چشم ما که واله ابروی مصرعیم بین السطور هیچ کم از جوی شیر نیست صائب در آب سیل بشود دست را ز دل این خانه شکسته عمارت پذیر نیست صائب تبریزی