صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۰۴۲: امید دلگشاییم از ماه عید نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
امید دلگشاییم از ماه عید نیست این قفل بست گوش به زنگ کلید نیست قطع نظر ز بنده و آزاد کرده ام امید میوه و گلم از سرو و بید نیست از صد یکی به پایه منصور می رسد چون لاله هر که بگذرد از سر شهید نیست زان دم که ریشه کرد به دل ذوق کاوکاو ناخن به چشم داغ کم از ماه عید نیست چشم من و جدا ز تو، آنگاه روشنی؟ روزم سیاه باد که چشمم سفید نیست زینسان که ناامید ز نشو و نما منم برگ خزان رسیدن چنین ناامید نیست صائب به شکر این که فراموش نیستند گر یاد ما کنند عزیزان بعید نیست صائب تبریزی