صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۰۴۰: دلهای غم ندیده پذیرای پند نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلهای غم ندیده پذیرای پند نیست آنجا که درد نیست، سخن سودمند نیست بسیار چاره هست که از درد بدترست صد چشم بد، برابر دود سپند نیست ما را به بخت شور خود ای دوست واگذار بادام تلخ در خور آغوش قند نیست نتوان گرفت دامن معنی به دست ناز جز پیچ و تاب، صید سخن را کمند نیست نگرفت پیش اشک مرا منع آستین سیلاب را ملاحظه از کوچه بند نیست لب بسته همچو غنچه تصویر زاده ایم ما را خبر ز چاشنی نوشخند نیست صد دل چو تار سبحه به یک رشته می کشد کوتاهیی در آن مژه های بلند نیست امروز عیسیی که به درد سخن رسد صائب درین زمانه نادردمند نیست صائب تبریزی