صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۰۰۳: دنیا برای بیخبران عیش خانه ای است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دنیا برای بیخبران عیش خانه ای است مرغ حریص را گره دام، دانه ای است شور مرا نسیم بهاران بهانه ای است هر شاخ گل، جنون مرا تازیانه ای است از اختیار ناقص خود دست شستن است گر بحر بیکران جهان را کرانه ای است شوری که کوه سر به بیابان نهد ازو بخت به خواب رفته ما را فسانه ای است آزاده ای که خاک نهادی است مشربش بر صدر اگر قرار کند، آستانه ای است دل را بس است از دو جهان درد و داغ عشق مرغ غریب را پر و بال آشیانه ای است زنهار پا برون منه از گوشه قفس مطلب ز زندگانی اگر آب و دانه ای است چون آفتاب خنده بر آفاق می زند آن را که همچو چهره زرین، خزانه ای است صحن چمن ز نغمه طرازان تهی شده است از بلبلان به جای، همین آشیانه ای است صائب در کریم به محتاج بسته نیست طاعت وسیله ای و عبادت بهانه ای است صائب تبریزی