صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۹۱۲: آب حیات شبنم آن روی چون گل است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آب حیات شبنم آن روی چون گل است عنبر خمیر مایه آن زلف و کاکل است یک چشم پر خمار به از صد قدح شراب یک چهره شکفته به از صد چمن گل است بر روی دست باد مرادست سیر من تا بادبان کشتی من از توکل است در دور خط تمام شود گیر و دار زلف بیچاره عاشقی که گرفتار کاکل است در پیری از حیات اقامت طمع مدار سیل است عمر و قامت خم گشته چون پل است شاخی که بی ثمر نبود در چهار فصل دست ز کار رفته اهل توکل است استادگی است صیقل آیینه آب را روشنگر جمال معانی تأمل است این خرده ای که کرده گره گل در آستین صائب سپند شعله آواز بلبل است صائب تبریزی