صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۹۰۹: ای دل تصور کمر یار نازک است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل تصور کمر یار نازک است باریک شو که رشته این کار نازک است دل شاخ شاخ گشت درین کار شانه را پرداز زلف و کاکل دلدار نازک است تا ماجرای شانه و زلفش کجا رسد مضراب بی ملاحظه و تار نازک است حرف میان او به میان اوفتاده است ای دل به هوش باش که اسرار نازک است بلبل به آشیانه طرازی فتاده است غافل که آن نهال چه مقدار نازک است چندین هزار شیشه دل را به سنگ زد افسانه ای است این که دل یار نازک است سربسته چون حباب نفس می کشید محیط از بس مزاج آن در شهوار نازک است چون قمریان به گردن شیران نهاد طوق با آن که دام زلف تو بسیار نازک است در هر نظر به رنگ دگر جلوه می کند از بس که رنگ آن گل رخسار نازک است صائب چرا به لب ننهد مهر خامشی؟ سنگین دلند مردم و گفتار نازک است صائب تبریزی