صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۹۰۵: باغ و بهار چشم پر آب من آتش است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باغ و بهار چشم پر آب من آتش است ساقی و مطرب و می ناب من آتش است بلبل نیم که آتش گل سازدم کباب پروانه ام، شراب و کباب من آتش است چون عشق در طبیعت من انقلاب نیست صلح و نزاع و لطف و عتاب من آتش است تا روی آتشین نبود، وا نمی شوم چون اشک شمع، عالم آب من آتش است در سینه گداخته ام آه سرد نیست دریای آتشم که سحاب من آتش است رسواترست پرده رازم، ز راز من داغ محبتم که نقاب من آتش است طوطی نیم که آینه از من سخن کشد یاقوت کن قدح، که شراب من آتش است باشد کباب آتش، هر جا سمندری است من آن سمندرم که کباب من آتش است اشک یتیمم و عرق روی شرمگین از من حذر کنید که آب من آتش است از اشک بلبلان گل من آب خورده است بگذر ز خون من که گلاب من آتش است صائب من آن سمندر دیوانه مشربم کز دود خویش سلسله تاب من آتش است صائب تبریزی