صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۸۹۷: عشق گهرشناس به دیوانه خوشترست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشق گهرشناس به دیوانه خوشترست از بهر گنج، گوشه ویرانه خوشترست زین حاجیان که گرد حرم طوف می کنند بر گرد شمع گشتن پروانه خوشترست نشنیده ای که می شکند سنگ، سنگ را؟ دیوانگی به مردم دیوانه خوشترست باران ابرهای سفیدست تازه تر از هوشیار ریزش مستانه خوشترست در ابر از آفتاب توان فیض بیش برد در پرده دیدن رخ جانانه خوشترست از شمع بزم اگر چه ثبات قدم خوش است در سوختن، شتاب ز پروانه خوشترست در حاجت، آشنا در بیگانگی زند در یوزه مراد ز بیگانه خوشترست مستان نمی رسند به کیفیت هوا در نوبهار توبه ز پیمانه خوشترست تیغ است در بریدن ره نعل واژگون بهر خداپرست صنمخانه خوشترست صائب ز دانه ها که درین دامگاه هست از بهر صید، سبحه صد دانه خوشترست صائب تبریزی