صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۸۹۳: وحدت سرای دل به جهانی برابرست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وحدت سرای دل به جهانی برابرست هر گوشه اش به کنج دهانی برابرست هر شعر آبدار که دل می برد ز جا هر مصرعش به سرو روانی برابرست دل تازه می شود ز شراب کهن مرا این پیر زنده دل به جوانی برابرست آن طفل شیرمست که دیوانه اش منم هر سنگ او به رطل گرانی برابرست از پیچ و تاب، موی بر آتش نشسته ای است هر دیده را که مور میانی برابرست در دیده ای که هست ز بینش شراره ای هر لاله ای به سوخته جانی برابرست باشد سبک چو قلب زراندود پیش ما هر نوبهار را که خزانی برابرست خورشید بی صفا نشود از غبار خط تا دیده ستاره فشانی برابرست غیر از تو ای نگار ز سیمین بران کراست در پیرهن تنی که به جانی برابرست؟ آسوده از ملامت خلقم که حرف سخت تیغ مرا به سنگ فسانی برابرست پیش کسی که صائب ازین خاکدان گذشت تسخیر دل به ملک جهان برابرست صائب تبریزی