صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۸۳۹: اگر ز دیده ام ای سروناز خواهی رفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر ز دیده ام ای سروناز خواهی رفت چگونه از دلم ای دلنواز خواهی رفت؟ به نور عاریه، ای ماه نو چه می بالی؟ که در دو هفته به خرج گداز خواهی رفت میان مسجد و میخانه هیچ فرقی نیست به این حضور اگر در نماز خواهی رفت گذشت عمر تو در فکر چاره جوییها ز چاره کی به در چاره ساز خواهی رفت؟ نرفت شانه به صد پا ز زلف یار برون تو چون به این ره دور و دراز خواهی رفت؟ ز حسن عاقبت مرگ اگر شوی آگاه نفس گداخته اش پیشواز خواهی رفت چنین که واله طفلان ز سادگی شده ای به خرج ابجد عشق مجاز خواهی رفت رسید عمر به انجام، تا به کی صائب نفس گسسته به دنبال آز خواهی رفت؟ صائب تبریزی