صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۸۰۷: فضای چرخ مقام نفس کشیدن نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فضای چرخ مقام نفس کشیدن نیست مسوز شمع در آن خانه ای که روزن نیست ز فکر عالم بالا سیه دل آسوده است ملال پای گرانخواب را ز دامن نیست ز سیر دایمی چرخ می شود معلوم که در بساط زمین جای آرمیدن نیست چو طفل مهد مکن دل به مهره بازی خوش که هیچ سبحه ترا چون نفس شمردن نیست کنند اگر چو خم باده خشت بالینم مرا ز کوی خرابات پای رفتن نیست چه خون که در جگرم می کند پشیمانی شراب خوردن من کم ز شیشه خوردن نیست فغان که حلقه جمعیتی ندارند چرخ که همچو خانه زنجیر پر ز شیون نیست ز تنگ چشمی سوزن چه تابها که نخورد هنوز رشته امید را گسستن نیست به نقل، شور مکن آن دهان شیرین را که باده را مزه ای به ز لب گزیدن نیست بپوش چشم ز نشو و نمای دل صائب که تخم سوخته را بهره از دمیدن نیست صائب تبریزی