صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۷۷۶: خوشم به درد که در پرده شکیبایی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشم به درد که در پرده شکیبایی است بدم به داغ که آیینه دار رسوایی است به فکر زینت باطن کسی نمی افتد مدار مردم عالم به ظاهرآرایی است مشو به سینه چاک از گزند عشق ایمن که سینه چاک زدن فتح باب رسوایی است خوش است ناله که از روی درد برخیزد وگرنه ناله بیدرد بادپیمایی است چگونه دیده صائب حریف گریه شود؟ عنان سیل سبکرو به دست خودرایی است صائب تبریزی