صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۷۶۶: درین جان که سرانجام خانه پردازی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
درین جان که سرانجام خانه پردازی است عمارتی که به جای خودست خودسازی است دل تو تا رگ خامی ز آرزو دارد چو عنکبوت ترا کار ریسمان بازی است درین محیط که جای نفس کشیدن نیست نفس کشیدن ما چون حباب سربازی است فریب آینه طوطی ز ساده لوحی خورد وگرنه تخته تعلیم، سینه پردازی است در آن مقام که پوشیده حال باید بود در آستانه نشستن بلندپروازی است به لفظ نازک صائب معانی رنگین شراب لعلی در شیشه های شیرازی است صائب تبریزی