صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۷۵۶: چه شوخی از نگه بیگناه ما شده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه شوخی از نگه بیگناه ما شده است؟ که شرم تشنه به خون نگاه ما شده است خدای تیغ ترا مهربان ما سازد که سخت جانی ما سنگ راه ما شده است ز طعن اهل ملامت چه پشت سر خاریم؟ کنون که سنگ ملامت پناه ما شده است ز گرد بالش داغ جنون چه سر پیچیم؟ که این ز روز ازل تکیه گاه ما شده است به غیر پنجه خونین، دگر کدامین گل عزیز کرده طرف کلاه ما شده است؟ رخش که آینه را رو به خاک می مالید ز خط سبز، بلای سیاه ما شده است صائب تبریزی