صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۷۰۱: به غم نشاط من خاکسار نزدیک است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به غم نشاط من خاکسار نزدیک است خزان من چو حنا با بهار نزدیک است یکی است چشم فرو بستن و گشادن من به مرگ، زندگیم چون شرار نزدیک است به چشم کم منگر جسم خاکسار مرا که این غبار به دامان یار نزدیک است چه غم ز دوری راه است بیقراران را؟ به موجهای سبکرو کنار نزدیک است به آفتاب رسید از کنار گل شبنم به وصل، دیده شب زنده دار نزدیک است ز یاسمین تو بوی بنفشه می شنوم مگر دمیدن خط زان عذار نزدیک است؟ شود به دور خط امید وصل روزافزون به صبحدم شب فصل بهار نزدیک است به خون من مشو آلوده کز کهنسالی به سوختن جگرم چون چنار نزدیک است چو سوخت تشنه لبی دانه مرا صائب چه سود ازین که به من نوبهار نزدیک است؟ صائب تبریزی