صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۶۸۶: به هر که می نگرم زیر چرخ دلگیرست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به هر که می نگرم زیر چرخ دلگیرست که میهمان لئیم از حیات خود سیرست گهر ز گرد یتیمی تمام می گردد مس و جود مرا درد باده اکسیرست پیاله چشم و چراغ است شیر گیران را به چشم بیجگران گر چه دیده شیرست کنار کشت مده موسم بهار از دست که موج سبزه به پای نشاط زنجیرست مباش سرکش و مغرور و بی ادب که هدف همیشه از رگ گردن نشانه تیرست ز پیچ و تاب ندارد گزیر روشندل ز موج خویشتن آب روان به زنجیرست چه سود جوهر ذاتی چو کارفرما نیست؟ که بی کش، دم شمشیر پشت شمشیرست ز خضر وحشت سیلاب می کنم صائب خرابی دل مغرور من ز تعمیرست صائب تبریزی