صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۶۷۰: نهال شمع ز سبزی ازان برومندست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نهال شمع ز سبزی ازان برومندست که دایم از پر پروانه برگ پیوندست شده است مرکز پرگار آهوان مجنون اسیر عشق به هر جا رود نظربندست چرا به تیغ شهادت نمی نهد گردن؟ به آب زندگی آن کس که آرزومندست بشوی نقش خودی را که دیده خودبین به آبگینه ز آب حیات خرسندست گشاد قفل دل زنگ بسته عاشق به یک اشاره ابروی یار در بندست چو سکه دل به زر و سیم کم عیار مبند که همچو برگ خزان دیده سست پیوندست به خوردن دل خود باش قانع از روزی که نان خلق گلوگیرتر ز سوگندست دهن به خنده مکن باز همچو بی مغزان که پر ز خون، دهن پسته از شکرخندست کلام هیچ مدانان به مردم همه دان هزار پله گرانتر ز کوه الوندست به کام طفل مزاجان سنگدل صائب شکستن دل ما چون شکستن قندست صائب تبریزی