صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۶۶۹: ز سادگی است به فرزند هر که خرسندست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز سادگی است به فرزند هر که خرسندست که مادر و پدر غم، وجود فرزندست دل درستی اگر هست آفرینش را همان دل است که فارغ ز خویش و پیوندست شب آنچه مردم غافل ستاره می دانند ز آتش جگر ما شراره ای چندست سخن شمرده و سنجیده گوی بی سوگند که شاهد سخنان دروغ، سوگندست به زیر خاک، غنی را به مردم درویش اگر زیادتیی هست، حسرتی چندست به شوربختی ازان دل نهاده ام که نمک برای تلخی بادام بهتر از قندست مرا به حلقه صحبت مخوان ز تنهایی که نخل خوش ثمر من غنی ز پیوندست مخور فریب شکرخند عیش چون طفلان که روی صبح به خون شسته شکرخندست به عشرت ابدی برده است پی صائب به قسمت ازلی هر دلی که خرسندست صائب تبریزی