صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۶۵۷: خط نرسته ازان لعل آتشین پیداست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خط نرسته ازان لعل آتشین پیداست ز لطف، زهر خط از زیر این نگین پیداست خبر ز نامه سربسته می دهد عنوان عتاب و ناز تو از صفحه جبین پیداست ز موج، روشنی آب می شود معلوم صفای ساعدت از چین آستین پیداست به درد و صاف می از جام می توان پی برد ز روی خوب تو آثار مهر و کین پیداست عیان بود رگ جان از صفای پیکر تو به رنگ رشته که از گوهر ثمین پیداست هلال و بدر نگردد اگر چه یک جا جمع مه تمام سرین از هلال زین پیداست شده است ناز غرورت یکی هزار امروز در آبگینه نظر کرده ای، چنین پیداست ز حرص نوشی ز چشم تو نیش پنهان است وگرنه نشتر زنبور از انگبین پیداست توان ز ظاهر هر کس به باطنش ره برد ز آب شوری و شیرینی زمین پیداست به امتحان نبود اهل هوش را حاجت عیار عالم و جاهل ز همنشین پیداست ز سایل است نمایان عیار جود کریم که باد دستی خرمن ز خوشه چین پیداست چو آتشی که نمایان بود به شب صائب دل کبابم ازان زلف عنبرین پیداست صائب تبریزی