صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۶۴۳: هر که از اهل جهان گوشه عزلت نگرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که از اهل جهان گوشه عزلت نگرفت رفت از دست و رگ خواب فراغت نگرفت وحشت روی زمین زیر زمین خواهد یافت هر که در روی زمین خوی به وحدت نگرفت آمد انگاره و انگاره از این عالم رفت هر که اندام ز سوهان نصیحت نگرفت رفت بر باد فنا عمر گرامی افسوس پیش این شمع کسی دست حمایت نگرفت هر که در مجلس می گریه مستانه نکرد خون دل خورد و گلاب از گل صحبت نگرفت فقر مشاطه جو دست که دست از زر و سیم تا نگردید تهی، دامن شهرت نگرفت آفت زندگی و راحت مردن را دید خضر از تشنه لبان آب ز خست نگرفت صائب این با که توان گفت که با چندین درد خبر از ما یکی از اهل مروت نگرفت صائب تبریزی