صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۶۳۱: خط به گرد لب میگون تو چون ساغر گشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خط به گرد لب میگون تو چون ساغر گشت خال شبرنگ ترا اختر دولت برگشت رحم بر خود کن اگر رحم نداری بر ما سر مژگان تو از کاوش دلها برگشت عشق کی فرصت بیمار پرستی دارد؟ نعمتی بود که خون در رگ ما نشتر گشت سر مپیچ از سر زانو که درین قلزم فیض هر که پیچید به خود قطره صفت گوهر گشت راه خوابیده اقلیم فنا مشکل بود زخم شمشیر تو پهلوی مرا شهپر گشت ما سر دولت و اقبال نداریم، ارنه دفتر بال هما در کف ما ابتر گشت در کدامین صدف ای در یتیمت جویم؟ کف این بحر ز دود دل من عنبر گشت از وجود و عدم ما، چه خبر می پرسی؟ شرری بود سفر کرد و به آتش برگشت فکر رنگین تو صائب چمن آرا گردید دفتر لاله چو تقویم کهن ابتر گشت صائب تبریزی