صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۵۵۷: گل اگر پرده نشین است چه جای گله است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گل اگر پرده نشین است چه جای گله است؟ خار این بادیه در پرده صد آبله است هر که گردید سبکروح، نماند به زمین بوی گل را نفس باد صبا راحله است رشته جان سراسیمه مشتاقان است هر طرف موج سرایی که درین مرحله است نیست در باده کمی میکده عرفان را این قدر هست که منصور تنک حوصله است می دهد هر جرس از آبله پر خون یاد چشم خونبار که یارب پی این قافله است؟ محنت روی زمین با دل من دارد کار خار صد بادیه را چشم بر این آبله است نفس آگاه دلان عاجز شیطان نشود سگ کم از شیر نباشد چو شبان با گله است چون نباشد به سر زلف سخن سوگندش؟ صائب از حلقه به گوشان همین سلسله است صائب تبریزی