صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۵۰۲: سیل درمانده کوتاهی دیوار من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سیل درمانده کوتاهی دیوار من است بی سرانجامی من خانه نگهدار من است می کند کار نسیم سحری با دل من خامشی گر چه به ظاهر گره کار من است چون نشد پیش شکر سبز چو طوطی سخنم زین چه حاصل که جهان واله گفتار من است؟ چشمه ای را که سکندر به دعا می طلبید شبنم سوخته چهره گلزار من است می توانم سر طومار شکایت وا کرد عرق شرم تو مهر لب اظهار من است دوستان آینه صورت احوال همند من خراب توام و چشم تو بیمار من است منم آن آینه خاطر که رگ خواب جهان همچو مژگان به کف دیده بیدار من است نیست آیینه بینایی من عیب نما به چه تقصیر فلک در پی آزار من است؟ در خرابات من آن باده پرستم صائب که رگ تلخی می رشته زنار من است صائب تبریزی