صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۵۰۰: این چه لطف است که با یار وفادار من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این چه لطف است که با یار وفادار من است که به من همسفر و خانه نگهدار من است هر که را طبل رحیل از تپش دل باشد در بیابان طلب قافله سالار من است خواب در خلوت من حلقه بیرون درست تا خیال تو انیس دل بیدار من است فلک بی سروپا ذره شیدایی اوست آفتابی که نهان در پس دیوار من است محو دیدار ترا پای سفر در خواب است ورنه این دایره ها مرکز پرگار من است زشت را آینه صاف مکدر سازد چه عجب دشمن اگر منکر اطوار من است؟ زان غباری که خط از روی تو انگیخته است محنت روی زمین بر دل افگار من است از تهیدستی خود شکوه ندارم صائب خار صحرای قناعت گل بی خار من است صائب تبریزی