صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۹۹: گریه ابر بهار از دل پر درد من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گریه ابر بهار از دل پر درد من است چهره زرد خزان از نفس سرد من است به چه تقریب مه از هاله حصاری شده است؟ گر نه شرمنده ز حسن مه شبگرد من است غوطه در چشمه شمشیر زدن آسان نیست جای رحم است بر آن کس که هماورد من است پسته پوچ محال است که خندان گردد سینه چاک گواه دل پر درد من است سالها شد که برون رفته ام از خود صائب آنچه مانده است درین عرصه به جا، گرد من است صائب تبریزی