صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۹۵: صدف بحر بقا سینه درویشان است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صدف بحر بقا سینه درویشان است گوهر آن، دل بی کینه درویشان است هر چه دارد فلک از بهر فقیران دارد ماه نو صیقل آیینه درویشان است مشت خونی که دل نافه ازو پر خون است در ته خرقه پشمینه درویشان است چهره نعمت الوان شهان چون لاله داغ نان جو و کشکینه درویشان است نیست در هفته ارباب توقع تعطیل صبح شنبه شب آدینه درویشان است می شود دل ز قبول نظر خلق سیاه دست رد صیقل آیینه درویشان است دل آسوده ز گنجینه شاهان مطلب این گهر در صدف سینه درویشان است نیست امروز هواخواه فقیران صائب مخلص و بنده دیرینه درویشان است صائب تبریزی