صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۹۰: گر چه رویش ز لطافت ز نظر پنهان است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر چه رویش ز لطافت ز نظر پنهان است هر که را می نگرم در رخ او حیران است می توان خواند ز پشت لب او بی گفتار سخنی چند که در زیر لبش پنهان است حسن او پا به رکاب از خط مشکین شد و باز فتنه مشغول صف آرایی آن مژگان است دل عاشق شود از پرده ناموس سیاه این چراغی است که مرگش به ته دامان است چرخ یک حلقه چشم است و زمین مردمکش دو جهان زیروزبر چون دو صف مژگان است شاهدی نیست سزاوار تماشا، ورنه در گل تیره ما آینه ها پنهان است ریشه نخل کهنسال فزون می باشد حرص با طول امل لازمه پیران است صائب از دیدن خوبان نتوان دل برداشت ورنه برداشتن دل ز جهان آسان است صائب تبریزی