صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۸۹: خط نارسته که در لعل لب جانان است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خط نارسته که در لعل لب جانان است همچو زهری است که در زیر نگین پنهان است خال مشکین تو از زلف دلاویزترست خط ریحان تو گیرنده تر از قرآن است قفل گردیدن دریاست نظر بستن من مژه بر هم زدنم بال وپر طوفان است زینهار از لب خندان به دل تنگ بساز که گشاد تو چو تیر از گره پیکان است کار بر زنده دلان چرخ نمی سازد تنگ پسته هر چند که در پوست بود خندان است سبز از آبله دست شود تخم امید گر چه ظاهر سبب نشو و نما باران است عمر پیران کهنسال به سرعت گذرد رو به پستی چو نهد آب، سبک جولان است یوسف افتاد گر از مکر زلیخا در بند مصر از جوش خریدار به من زندان است نیست از داغ غباری به دل من صائب نفس سوختگان مغز مرا ریحان است صائب تبریزی