صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۸۲: پشت دست تو به از آینه روی گل است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پشت دست تو به از آینه روی گل است گرد دامان تو جان بخش تر از بوی گل است شوخی حسن، نگه را هوس آلود کند رخنه باغ هر از خنده دلجوی گل است می رسد بوی سپند از دل بلبل به مشام تا دگر دیده گستاخ که بر روی گل است؟ از پریشان نظری حلقه بیرون درست شبنم ما که چو آیینه به زانوی گل است خوی گل مردم بیدرد ملایم دانند ورنه بلبل کف خاکستری از خوی گل است پیش چشمی که کند همچو هدف خود را جمع خار تیری ز کمانخانه ابروی گل است خاطر جمع ز آشفته دماغان مطلب که پریشان سفری لازمه بوی گل است بر سر گنج زند مار بر آتش خود را بر حذر باش ازان خار که پهلوی گل است چون نسیم سحری نیست قرارش صائب هر که را نعل در آتش ز تکاپوی گل است صائب تبریزی