صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۶۸: معنی از لفظ سبکروح فلک پروازست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
معنی از لفظ سبکروح فلک پروازست لفظ پرداخته بال وپر این شهبازست عشق بالاتر از آن است که در وصف آید چرخ کبکی است که در پنجه این شهبازست خامشی پرده اسرار حقیقت نشود مشک هر چند که در پرده بود غمازست می توان خط برون نامده را خواند چو آب بس که آیینه رخسار تو خوش پردازست خط مشکین تو در دایره سبزخطان چون شب قدر ز شبهای دگر ممتازست خار را قرب گل از خوی بد خود نرهاند هر که ناساز بود، در همه جا ناسازست مکش از بیخبری گردن دعوی چون شمع که گریبان قبای تو دهان گازست قدم سعی تو در دامن تن پیچیده است ورنه افلاک ترا اطلس پای اندازست عشق کوتاه کند زمزمه دعوی را خانمان سوختگی سرمه این آوازست پیش جمعی که شناسند خطا را ز صواب فکر صائب ز خیالات دگر ممتازست صائب تبریزی