صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۶۲: لب لعلت ز می ناب رباینده ترست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لب لعلت ز می ناب رباینده ترست چشم مخمور تو از خواب رباینده ترست نگه گرم تو از برق سبک جولانتر طرز رفتار ز سیلاب رباینده ترست حسن تلخ تو گلوسوزترست از شکر خم زلف تو ز قلاب رباینده ترست حسن تلخ تو گلوسوزترست از شکر خم زلف تو ز قلاب رباینده ترست پرتو صبح بناگوش تو در سایه زلف دیده را از شب مهتاب رباینده ترست نیست از حلقه آن زلف برون شد دل را این سبکدست ز گرداب رباینده ترست عالمی دست ز جان شست ز نظاره او خط تردست تو از آب رباینده ترست خطر از بیخبری بیش بود پیران را در دم صبح، شکرخواب رباینده ترست پیش چشمی که شناسد خطر خودبینی آب آیینه ز سیلاب رباینده ترست تا نظر یافتم از چشم نکویان صائب سخن من ز می ناب رباینده ترست صائب تبریزی