صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۵۸: سنگ در دیده ارباب بصیرت گهرست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سنگ در دیده ارباب بصیرت گهرست خاک در پله میزان قناعت شکرست حسن را نشو و نما از نظر پاک بود آبروی چمن از شبنم روشن گهرست دیده بد به تو ای ترک ختایی مرساد! که بدخشان ز لب لعل تو خونین جگرست کشتی از باد مخالف متزلزل گردد دل به جا نیست کسی را که پریشان نظرست از فضولی است ترا دست تصرف کوتاه بهله قالب چو تهی کرد مقامش کمرست آنچه مانده است ز ته جرعه عمرم باقی خوردنش خون دل و ماندن او دردسرست می کند قطع به سر، راه طلب را صائب هر که چون سوزن فولاد حدیدالبصرست صائب تبریزی