صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۴۵: هر که از درد طلب شکوه کند نامردست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که از درد طلب شکوه کند نامردست عشق دردی است که درمان هزاران دردست کثرت خلق به وحدت نرساند نقصان که علم غوطه به لشکر زده است و فردست مهر و مه نور دهد تا نظر ما بیناست چرخ در گرد بود تا سر ما در گردست کوچه گردان جنون موج سرایی دارند عشرت روی زمین رزق بیابانگردست جرم ابنای زمان را ز فلک می دانیم هر چه شب دزد نماید گنه شبگردست مس طلا می شود از نور عبادت صائب روی شبخیز چو خورشید ازان رو زردست صائب تبریزی