صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۴۲: میوه و تخم و گل عالم امکان پوچ است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میوه و تخم و گل عالم امکان پوچ است سر به سر دانه این مزرع ویران پوچ است هر سری کز می گلرنگ نباشد لبریز چون کدو در نظر باده پرستان پوچ است هر حبابی که هوای تو ندارد در مغز سر برآرد اگر از چشمه حیوان پوچ است تیر باران حوادث چه کند با عاشق؟ پیش شیران قوی پنجه نیستان پوچ است هر که سجاده خود بر سر آب اندازد همچو کف در نظر همت مردان پوچ است دل خونین نشود با دهن خندان جمع لاف خونین دلی از پسته خندان پوچ است هر کجا خامه صائب در گفتار زند یکقلم زمزمه مرغ خوش الحان پوچ است صائب تبریزی