صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۳۳: دل بی صبر به طوفان بلا رهبر ماست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل بی صبر به طوفان بلا رهبر ماست بال موج خطر از کشتی بی لنگر ماست بوسه آن لب میگون و لب ما، هیهات این می لعل، زیاد از دهن ساغر ماست عشرت روی زمین، قالب بی جانی ازوست از سر کوی تو خشتی که به زیر سر ماست راه عشق است که از سر بودش سنگ نشان هر که سر در سر این کار کند رهبر ماست همچو اوراق خزان هر ورقش در جایی است گر به ظاهر دل صد پاره ما در بر ماست دل ما از نفس سوختگان تازه شود هر کجا هست جگر سوخته ای عنبر ماست نور خورشید در آیینه ما مستورست جای رحم است بر آن دیده که روشنگر ماست چشم ما پردگی از سرمه حیرت شده است ورنه آن آینه رو در ته خاکستر ماست هر دلی را سخن ما نپذیرد صائب سینه پاک دهانان، صدف گوهر ماست صائب تبریزی