صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۲۵: بی طراوت نشود سرو جوانی که تراست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی طراوت نشود سرو جوانی که تراست در شکر خواب بهارست خزانی که تراست برنیاید به زبان با تو کس از خوش سخنان می کند قطع سخن تیغ زبانی که تراست گل چسان چهره شود با تو، که یاقوت بود سنگداغ از رخ چون لاله ستانی که تراست چین ز ابروی گرهگیر تو خط هم نگشود کار شمشیر کند موی میانی که تراست ادب عشق مگر مانع جرأت گردد ورنه پر بوسه فریب است دهانی که تراست تشنه فکر تو صائب جگری نیست که نیست تا به جوی که رود آب روانی که تراست صائب تبریزی