صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۰۵: چون کند روی تو با خط سیاه از شش جهت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون کند روی تو با خط سیاه از شش جهت؟ رو به این آیینه آورده است آه از شش جهت کاش سر تا پای می گشتم نظر چون آفتاب تا به رخسار تو می کردم نگاه از شش جهت کعبه و بتخانه ای در عالم توحید نیست عاشق یکرنگ دارد قبله گاه از شش جهت کاهلی پیچیده دارد دامن ما را به دست ورنه دارد کعبه کوی تو راه از شش جهت هر که را دیدیم حیران قد رعنای اوست بر علم دارد نظر دایم سپاه از شش جهت هر که گردد بی سر و پا در خم چوگان چرخ نور از خورشید می گیرد چو ماه از شش جهت تا به کی در جستجوی آن نگار بی جهت کاروان گریه اندازم به راه از شش جهت چون به تلخی عاقبت بر جای می باید گذاشت چند چون زنبور سازی تکیه گاه از شش جهت نیست صائب فرصت پرسیده راه صواب در میان دارد مرا از بس گناه از شش جهت صائب تبریزی